Kórónufaraldurinn var byrjaður í ágúst 2019 og er hluti af mun stærra vandamáli.
Í fyrri greinum (29. júní, 7. og 18. júlí) var fjallað um tilraunastofuuppruna covid í nóvember 2019, stjórnlausan líftækniiðnað og hvernig hagsmunaaðilar skipulögðu faraldursviðbrögðin í október 2019 á Event 201. Nú verður haldið dýpra í kanínuholuna því mörgum spurningum er enn ósvarað, því faraldurinn byrjaði fyrr.
Í september 2019 var gagnagrunnur Wuhan-tilraunastofunnar fjarlægður af netinu. Í byrjun október hurfu öll símasamskipti starfsmanna í tilraunastofunni, sem var vísbending um að verið væri að sótthreinsa vinnustaðinn.1) Fyrstu ummerki um covid voru enn fyrr því í blóðsýni á Ítalíu frá í byrjun september 2019 mældust mótefni gegn veirunni. 2) Faraldurinn var því líklega kominn af stað í ágúst 2019.
Þessi tímasetning skiptir máli því þá var vitað af tilraunastofulekanum mun fyrr og líklegt að einhverjir þátttakendur á Event 201 hafi vitað hvað gerðist. Heimurinn var að verða fyrir höggi og þeir sem vissu gátu skipulagt viðbrögðin.
Miklu máli skipti að halda tilraunastofulekanum leyndum í lengstu lög svo meira svigrúm gæfist til að notfæra sér ástandið. Fyrir þá sem vissu var covid-19 tímavél sem gerði þeim kleift að veðja á sigurvegara á markaði áður en öllu yrði skellt í lás.
Fyrstu viðbrögð Event 201-þátttakendanna voru í þessum dúr, að leyna faraldrinum eins lengi og hægt var. WHO viðurkenndi á óskiljanlegan hátt ekki að öndunarfærasjúkdómur væri loftborinn (sem jók smit) og bandarísk heilbrigðisyfirvöld þögguðu niður tilgátur um tilraunastofuleka og hindruðu flest covid-próf í Bandaríkjunum fram í mars 2020.
Í september 2019 keypti Bill Gates (BMGF) hlut í BioNTech sem þrjátíufaldaðist að virði við þróun bóluefnis Pfizer. Þessi kaup eru þó veigalítil í samanburði við risaviðskiptatækifærið sem fólst í að kaupa og selja í réttum fyrirtækjum áður en faraldurinn skylli á. Faraldur sem átti eftir að valda mestu eignatilfærslu allra tíma frá millitekjufólki til þeirra ofurríku.
Stærsta ráðgátan við Event 201 er hin heppilega tímasetning, strax eftir að vírusinn slapp. Erfitt hefði verið að skipuleggja slíka ráðstefnu með svo stuttum fyrirvara.
En Event 201 var ekki fyrsta faraldursráðstefnan. Í júní 2019 hélt Council of International Relations aðra ráðstefnu, styrkta af sömu aðilum, með skrípó yfirskrift því skipuleggja átti viðbrögð við uppvakningaheimsendi (zombie apocalypse). Viðburðurinn var hins vegar í fullri alvöru með þátttöku helstu lykilstofnana sem lögðu drög að Event 201-viðbrögðunum með frelsisskerðingum og loforði um bóluefnalausn [sem væri útilokað að beita nema afsláttur yrði gefinn af öryggisprófunum]. 3) Viðskiptahugmyndin var fædd og það eina sem þurfti nú var að festa planið í sessi.
Skipuleggjendur Event 201 höfðu því bæði nægan tíma og ástæðu til að skipuleggja viðburðinn til að stýra faraldursviðbrögðunum. Stóra spurningin sem situr eftir er: Slepptu þeir veirunni líka eða var tímasetning Event 201 bara heppni?
En hvernig komst heimsbyggðin á þann stað að hagsmunaaðilar gætu skipulagt faraldursviðbrögð?
Ein leið í leit að svari felst í að kynna sér betur þriðja skipuleggjanda Event 201, World Economic Forum, WEF.
WEF eru öflugustu þrýstisamtök heims og með það yfirlýsta markmið að koma á nýju [miðstýrðu] heimsskipulagi því þeir telja að hnattvæddum heimi sé best stýrt með samstarfi stórfyrirtækja, ríkisstjórna og samfélagssamtaka. 4) Dæmi um verkefni hjá þeim er „the Great Reset“, þar sem þeir sáu tækifæri í „covid-krísunni“ til að auka vald alþjóðastofnana [og þar með eigin völd]. Til að koma sínum málum í gegn finna samtökin efnilega stjórnmálamenn, sem þeir þjálfa og styðja í valdastöður. Dæmi um slíka skjólstæðinga eru Pútín, Angela Merkel, Emmanuel Macron, Mark Rutte og Justin Trudeau (og meirihluti ráðherrateymis hans).
5) Samvinnu WEF við Sameinuðu þjóðirnar hefur verið lýst sem stofnanayfirtöku og árlegir fundir WEF í Davos, þar sem stjórnmálamenn og útvaldir ofurríkir hittast, hafa verið kallaðir hljóðlátt alþjóðlegt valdarán. 6) Lýðræðið er að víkja fyrir hagsmunastjórn þeirra vel tengdu.
Meginástæðan fyrir að WEF fela ekki hvað þeim gengur til er án efa til að sýna vald sitt og hræða andstæðinga. Grunnaðferð heimsvaldatökunnar er síðan einföld: Krísur eins og hnattræn hlýnun eða faraldrar eru blásnar upp og nýttar til að réttlæta aukna alþjóðlega miðstýringu sem þeir sjálfir stýra. Niðurstaðan er fyrirtækjasósíalismi hannaður að þörfum þeirra ríkustu undir nýju slagorði sem gæti verið „elítur allra landa sameinist.“
Fyrirliggjandi valdaafsal Íslands, sem færir yfirstjórn sóttvarnaaðgerða til WHO í næsta faraldri, er dæmi um þessa valdayfirtöku. Ef almenningur fer ekki að vakna og þrýsta á yfirvöld um að hafna þessu samkomulagi er hætt við að í næsta faraldri verði útgöngubanni og bóluefnaskyldu beitt til að þvinga fólk til að taka inn næstu tilraunasprautu.
Næst verður fjallað um eitrið og afleiðingar viðskiptaplansins.
Jóhannes Loftsson. Greinin birtist fyrst í morgunblaðinu 16. ágúst 2023
Höfundur er stofnandi Ábyrgrar framtíðar.
Comments